DÜŞMAN KURŞUNU
Plevne Harbi bütün hızıyla devam ediyor, Gazi Osman Paşa, kumandanlarını etrafına toplamış talimat veriyordu. Birdenbire yanlarına bir top mermisi düştü. Ortalığı toz duman kapladı. Bütün subaylar yere kapandılar. Tehlike geçtikten sonra yerden kalkan subaylar, Osman Paşa’nın sakin tavrına hayret ettiler. Bir subay: “Paşam, mermi yanımızda patladı, korkmadınız mı?” diye sordu. Paşa, sakin bir tavırla tebessüm ederek: “Cenab-ı Hak, merminin daneleri üzerine gazada bulunanların teker teker adlarını yazmıştır. Kimin zamanı gelirse o mermi onu öldürür. Görüyorsunuz ki bu mermi parçalarının hiçbirinde birimizin adı yokmuş. Hepimiz sağ kaldık. Bunun için düşman kurşunundan korkulmaz!..” diyerek, manevî cesaretini göstermiştir
KARINCA ETKİSİ
Gazi Osman Paşa Emir Timur’a sordular: “Erlikten başbuğluğa nasıl eriştin?” Cevap verdi: “Asla ümitsizliğe düşmedim ve hiçbir güçlükten yılmadım. Maksadıma erişmek için, bir karıncayı kendime örnek ve pîr edindim: Bir gün düşmanlarımdan kaçmış, bir harabeye iltica etmiş ve akıbetimden endişe etmekte idim. Ansızın gözüm bir karıncaya tesadüf etti. Kendinden daha büyük bir daneyi ağzına almış, duvardan yukarı çıkıyordu. Yolun yarısına varınca dane ağır olduğu için yere düşüyordu. Karınca tekrar daneyi alıyordu. Saydım; altmış, yetmiş defa dane düştü. Karınca daneden vazgeçmedi ve en sonunda duvardan yukarıya çıkarıp maksadına erişti. Bu vaziyeti görünce, bende ümit peyda oldu ve kendi kendime ‘Ben bu karıncadan daha aşağı değilim!’ dedim ve maksadıma erişinceye kadar hiçbir güçlükten yılmadım.”
